سندرم خستگی مزمن چگونه درمان می شود؟
تاریخ انتشار: ۲۸ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۵۶۴۴۶۲
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری ایسکانیوز، سندروم خستگی مفرط یا CFS، در واقع بیماری جدی است که به تشخیص درست و درمان به موقع نیاز دارد. CFS در حقیقت نوعی از بیماری جسمانی است، اما هنوز کاملاً درک نشده است. آنچه که از مفهوم سندرم خستگی مزمن(Chronic fatigue syndrome) می توان دریافت، خستگی است ولی این خستگی بعد از کار زیاد، اضطراب یا بی خوابی ایجاد نمی شود بلکه این خستگی از نوع شدید و خطرناک می باشد و با استراحت و داشتن فعالیت بدنی و ذهنی از بین نمی رود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
سندرم خستگی مزمن که به عنوان اختلال عملکرد ایمنی بدن نیز شناخته میشود یک شرایط گیج کننده پزشکی است که معمولا در زنان ۳۰ الی ۵۰ سال دیده میشود. البته باید به این نکته توجه داشته باشید که این شرایط میتواند هر فردی را تحت تاثیر خود قرار دهد.
از آنجایی که علت شناخته شده یا تشخیص خاصی برای این شرایط وجود ندارد، پزشکان معمولا در مورد اینکه سندرم خستگی مزمن (CFS) واقعی است یا خیر شک داشتند. بیشتر پزشکان امروزی بر این باورند که سندرم یک شرایط پزشکی حاد است و باید درمان شود.
سندرم خستگی علاوه بر احساس خستگی مفرط، علائم دیگری نیز از خود نشان میدهند:
خستگی گلو درد مشکلات حافظه یا تمرکز بزرگ شدن غدد لنفاوی گردن یا زیر بغل سردرد درد غیر قابل توضیح در عضلات یا مفاصل خواب غیرنشاط بخش سرگیجه ای که با حرکت از دراز کشیدن یا نشستن به ایستادن بدتر می شودهمچنین نشانههای دیگری نیز در مورد سندرم خستگی مزمن وجود دارد که همیشه برای تشخیص مورد استفاده قرار نمیگیرد. این نشانهها عبارتند از:
سندرم روده تحریک پذیر افسردگی یا سایر مشکلات روحی- روانی لرز و تعریق شبانه سرگیجه یا مشکلات تعادلی خستگی شدید حساسیت به بوها، صداها و غذاهای خاص مقابله با بیماری سندرم خستگی مزمنمقابله با بیماری سندرم خستگی مزمن بسیار سخت بوده چراکه افرادی که به آن مبتلا میشوند معمولاً افراد فعالی بوده اند. درنتیجه ابتلای ناگهانی به این سندرم، این افراد احساس خستگی کرده و قدرت درک اتفاقات را نخواهند داشت. حتی بسیاری از پزشکان نیز این موضوع را به خوبی درک نخواهند کرد و نمیتوانند علائم و نشانه های بیماری را به درستی تشخیص دهند. با این حال بسیاری از مردم بر این باورند که تمامی علائم و نشانه های بیماری در سرشان است. این تصور کاملاً بیجا میتواند آنها را عصبانی، ناراحت و درمانده کند.
هیچ درمان یا داروی شناخته شده ای نمیتواند سندرم خستگی مزمن را به طور کلی درمان کند. مرکز کنترل بیماریها به افرادی که مبتلا به سندرم خستگی مزمن هستند پیشنهاد می کند، یک گروه حمایتی از پزشکان، درمانگران و اعضای خانواده ایجاد کنند. این موضوع به این خاطر است که بیمار مبتلا به سندرم نه تنها باید با خستگی شدید دست و پنجه نرم کند بلکه در مورد زمان رخ دادن نشانههای خاص مطمئن نخواهد بود.
تغییر در خلق و خو، تغییر در روابط بین دوستان و اعضای خانواده و وابستگی میتواند به خاطر خستگی زیاد رخ دهد. از آنجایی که هنوز درمان خاصی برای این بیماری کشف نشده است، انجام پژوهشهای مختلف بر روی آن هنوز ادامه دارد. برخی از محققان در حال بررسی تاثیر استفاده از داروهای ضد ویروسی برای بیماران مبتلا به سندرم خستگی مزمن هستند.
اگرچه درمان سندرم خستگی مزمن ممکن نیست اما میتوان نشانههای آن را بهبود بخشید. داشتن رژیم غذایی سالم، مصرف داروهای ضدافسردگی، یادگیری تکنیکهای خوب برای مدیریت خواب، مصرف داروهای خاص برای کاهش درد و انجام درمان شناختی- رفتاری میتواند مفید باشد. همچنین بهتر است شرایط استرس زا و فعالیتهای چالش برانگیز کمتر شود. شما باید سطح خستگی خود را بشناسید.
انتهای پیام/
کد خبر: 1103618 برچسبها اخبار روزمنبع: ایسکانیوز
کلیدواژه: اخبار روز سندرم خستگی مزمن نشانه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۵۶۴۴۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
این داروها و خوراکیها پلاکت خون را کاهش میدهند
پلاکت خون پایین (ترومبوسیتوپنی) نوعی بیماری است که در آن بدن به دلیل عارضه یا سایر شرایط، پلاکت کافی تولید نمیکند. علائم ناشی از آن شامل خونریزی داخلی و خارجی است. تشخیص زودهنگام ترومبوسیتوپنی، نتایج مثبتی در درمان دارد، اما تأخیر در تشخیص میتواند منجر به مشکلاتی از حمله قلبی، آسیب به اعضای بدن (به عنوان مثال، طحال، روده، کلیه و حتی آمبولی ریه) شود.
به گزارش خبرآنلاین، ترومبوسیتوپنی به اختلال در پلاکت خون گفته میشود و شرایطی است که در آن تعداد پلاکتهای خون بیمار کاهش یافته و سلولهای خونی قادر نخواهند بود فعالیتهای اساسی بدن را انجام دهند.
پلاکت چیست؟پلاکت به کوچکترین ذرات خونی گفته میشود که آنزیمهای لازم برای انعقاد خون را در خود دارند. پلاکتها بسیار کوچک هستند و با چشم غیرمسلح قابل دیدن نیستند. این اجزای کوچک مسئول بازسازی بافتهای آسیبدیده هستند و نقش مهمی در انعقاد خون دارند. میانگین عمر هر پلاکت ۱۰ روز است و محل تولید آن در مغز استخوان است.
نحوه عملکرد پلاکت خونکار اصلی پلاکت جلوگیری از خونریزی است. تجمع پلاکتها در محل خونریزی، موجب لخته شدن خون و آغاز روند بهبودی میشود. پلاکتهای فعال حاوی پروتئین چسبندهای به نام فیبرین هستند که این پروتئینها در تشکیل لخته خونی نقش مهمی ایفا میکنند.
علت پایین بودن پلاکت خونپایین بودن پلاکت خون نوعی اختلال خونی است و معمولاً عوارض جدی ندارد، اما در شرایط آسیبدیدگی میتواند روند انعقاد و لختگی خون را تحتتأثیر قرار دهد. تعداد پلاکت خون معمولاً به دلیل بیماریهای زمینهای و عوارض جانبی مصرف برخی داروها کاهش مییابد که در ادامه به شرح این موارد میپردازیم:
۱) داروها و خوراکیهایی که پلاکت خون را کاهش میدهند
مصرف الکل، ترکیبات سمی و نیز برخی داروهای حاوی کنین که جهت رفع گرفتگی عضلات تجویز میشوند اثرات منفی بر پلاکت خون دارند. استفاده از برخی نوشیدنیها مانند آب تونیک (نوشابه گازدار حاوی کنین که برای پیشگیری از مالاریا مصرف میشود) میتواند در کاهش پلاکت خون مؤثر باشد.
این داروها خاصیت ضد انعقادی دارند و موجب کاهش پلاکت میشوند:
داروهای ضد انعقاد یا مهارکنندههای گلیکوپروتئین مانند آبسیکسیماب (این دارو ضد تجمع پلاکت است و برای پیشگیری از عوارض اسکیمی قلبی تجویز میشود)
اپتیفیباتید (این دارو ضد انعقاد خون است و در درمان لختههای خونی و حملات قلبی مورد استفاده قرار میگیرد)
و تیروفیبان (برای درمان سندرم کرونر حاد)
هپارین، استامینوفن، ایبوپروفن، ناپروکسن، آمیودارون (برای درمان پرکاری تیروئید)، سایمتیدین (برای درمان زخم معده و گاستریت)، پیپراسیلین (نوعی آنتی بیوتیک)، داروهای ضد تشنج مانند کاربامازپین، سولفونامیدها مانند تریمتوپریم-سولفامتوکسازول، وانکومایسین (نوعی آنتی بیوتیک).
۲) بیماریهایی که موجب پایین بودن پلاکت خون میشوند
برخی از بیماریها بر تولید پلاکت خون اثر گذاشته و باعث ترومبوسیتوپنی میشوند که عبارتند از: سرطان مغز استخوان، لوسمی، HIV و هپاتیت C، عفونتهای ویروسی، آنمی، سندرم دیستریس تنفسی حاد (ARDS)، سپسیس (نوعی عارضه عفونی)، بیماریهای خود ایمنی مانند ITP (نوعی عفونت ویروسی مثل آبله مرغان)، سابقه ارثی و ژنتیکی، زیادهروی در مصرف حد الکل، برخورد با ترکیبات سمی، دوران بارداری و ...
کاهش پلاکت خون گاهی میتواند سبب بروز برخی اثرات فیزیکی مانند کبودی شود. درمان پایین بودن پلاکت خون شامل تجویز برخی داروها و تلاش برای رفع مشکلات زمینهای است. در برخی موارد نیز برای درمان، از داروهایی که سیستم ایمنی بدن را سرکوب میکنند (مانند کوتیکواستروئیدها) استفاده میشود.